Tatlı Su Biyoçeşitliliğinin Durumu
Uluslararası Doğa Koruma Birliği (IUCN) tarafından yayımlanan “Doğu Akdeniz’de Tatlı su Biyoçeşitliliğinin Durumu ve Dağılımı” raporunda Türkiye’de ve Ortadoğu’da yer alan sulak alanlardaki balıkların ve tatlı su omurgasızlarının durumu değerlendirildi. Rapordaki verilere göre Türkiye, Doğu Akdeniz havzasında en fazla tatlı su türünü barındıran ama aynı zamanda en fazla tür yok oluşunun yaşandığı ülke.
Çalışmada iç sularda alt havza ölçeğinde nesli tehlike altında olan ve dar yayılışlı türlerin bulunduğu sulak alanlar belirlendi. Bu çalışmanın bulgularına göre Türkiye’deki 28 alt havzada küresel öncelikle korunması gereken türlerin yaşadığı tespit edildi. Bu alt havzalardan 13 tanesi dünyada başka hiçbir yerde bulunmayan balık ve tatlı su omurgasızı barındıran, sıfır yok oluş alanı olarak tescillendi. Türkiye’de en çok tehlike altında tür barındıran bölgeler Beyşehir Gölü ve çevresi (13 tür), Asi Nehri (10 tür), Çivril Gölü ve çevresi (8 tür) oldu.
Rapora göre Ilısu Barajı Projesi’nin tehdidi altındaki Hasankeyf ve Dicle Vadisi ile barajların ve su kuyularının yok etmek üzere olduğu Burdur Gölü, yaşamakta olduğumuz yok oluş sürecine ilişkin en önemli örnekler arasında.
Tatlı su alanlarına yönelik en önemli tehditlerin başında barajlarla su rejimine müdahale ve yeraltı suyunun aşırı kullanımı geliyor. Sulak alanlar yok oldukça doğanın yaşamsal döngüsünün kırıldığı ve biyolojik zenginliğin giderek yok olduğu belirtiliyor.
