Site icon Yeşil Aşkı

Klorür Analizi

Klorür Analizi

Klorür Analizi

Klorür (Cl), klorun yükseltgenme hali olup su ve atıksularda rastlanan en önemli anorganik anyonlardardır. Eğer sudaki klorür NaCl tuzunun çözünmesinden ileri geliyorsa, 250 mg/L Klorür konsantrasyonu suda bir tuzluluk tadının hissedilmesine yeterlidir. Diğer taraftan, eğer klorür Ca+2 ve Mg+2 katyonları ile birarada bulunuyorsa 1000 mg/L gibi büyük konsantrasyonlarda bile suda tuzluluk hissedilmez.

 

Atıksulardaki klorür içeriği, içme sularına kıyasla çok daha fazladır. İnsan diyetinin temel maddelerinden biri olan tuz sindirim sistemi yoluyla değişikliğe uğramadan atılır. Deniz kıyısı bölgelerde tuzlu suyun kanalizasyona sızması sonucu atıksularda yüksek miktarlarda klorür bulunabildiği gibi bazı endüstriyel atıksular da klorür içermektedir. Yüksek klorür içeriği, metalik borulara ve aksama zararlıdır. Tuzlu atıksular tarım alanlarında da olumsuz etkilere neden olmaktadır. Klorür Tayini için 4 metot geliştirilmiştir:

Arjantometrik metot nispeten berrak ve klorür içeriği 0,15-10 mg/L olan numuneler için uygundur. Civa nitrat metodunda titrasyon dönüm noktası kolayca gözlenebilmektedir. Ancak bu metotta bromür ve iyodür iyonları girişim yaratırlar. Potansiyometrik metot renkli ve bulanık atıksu numenelerinde çok uygundur. Bu metot, yüksek oranda demir (III), krom (VI), fosfat, demir (II) ve diğer ağır metal iyonlarının varlığında bile ön işlem gerektirmemektedir. Ferrisiyanür metodu otomatize edilmiş bir Klorür Tayin yöntemi olup bir çok laboratuvarda rutin analiz yöntemi olarak kullanılmaktadır.

 

Arjantometrik Metotla Klorür Analizi

Nötral veya hafif alkali çözeltilerde potasyum kromat, gümüş nitratın klorürle titrasyonunun dönüm noktasını belirtmek üzere indikatör olarak kullanılabilmektedir. Kırmızı gümüş kromat oluşmasından önce gümüş klorür çöktürülür. Normal olarak sularda bulunan maddeler bu metodla girişim yapmazlar. Sülfür, tiyosülfat ve sülfat iyonları, Klorür Tayininde girişim yaparlar. Ancak numune hidrojen peroksit ile muamele edilirse bu girişim uzaklaştırılabilmektedir. 25 mg/L’den daha yüksek konsantrasyondaki ortofosfatlar, gümüş fosfat çökelmesi sureti ile girişim yaparlar. 10 mg/L’den daha yüksek demir konsantrasyonları ise son dönüm noktasını maskeleyerek girişim etkisi yaparlar.

 

Klorür Tayini İçin Gerekli Araç ve Gereçler

Klorür Tayini İçin Gerekli Reaktifler

Klorür Analizi Girişimlerin Giderilmesi İçin Özel Reaktifler:

 

Klorür Analizi Yapılışı

100 ml numune veya 100 ml’ye destile su ile seyreltilmiş numune alınır. Eğer numune renkli ise, 3 ml Al(OH)3, süspansiyonu eklenir, karıştırılır, dinlendirilir ve filtrelenir. Eğer numunede sülfür, sülfit veya tiyosülfat mevcut ise, 1 ml H202 ilave edilir ve 1 dakika karıştırılır.

 

pH’ı 7-10 civarında olan numuneler doğrudan doğruya titre edilir. pH’ları bu aralıkta olmayan numunelerin pH değerleri NaOH veya H2S04 ile bu aralığa getirilir ve 1.0 ml K2CrO4 indikatör çözeltisi ilave edilir. Standart AgN03 çözeltisi ile kiremit kırmızısı-sarı renkli dönüm noktasına kadar titre edilir. Şahit numune ile aynı titrasyon işlemi tekrarlanır. Bu metotta genellikle şahit için AgNO3, sarfiyatı 0.2-0.3 ml’dir.

 

Klorür Deneyi Sonuç Hesabı

mg Cl/l = (A-B) x N x 35450 / ml numune

 

Bağıntısı yardımıyla klorür konsantrasyonu hesaplanır.

 

A : Numune için sarfedilen AgNO3 miktarı (ml)
B : Şahit numune için sarfedilen ml AgNO3 miktarı (ml)
N : AgN03‘ın normalitesidir.

 

Sonuç sodyum klorür cinsinden ifade edilmek istenirse aşağıdaki formül kullanılır:
mg NaCl/l = (mg Cl/l) x 1.65

Exit mobile version